De wandeling voert je doorheen het beukenbos. Verwacht er geen mooie uitzichtspunten, maar wel de groene geborgenheid van een uitgestrekt bosgebied.
Het Zoniënwoud is steeds door bomen bedekt geweest en er is nooit aan landbouw gedaan. Hierdoor herken je nog steeds het natuurlijke reliëf. Er zijn brede wandelwegen over vlakke heuvelruggen waar je snel kilometers maakt. En er zijn smalle, kronkelende paden in ondiepe valleien met beken en vijvers.
In het kathedraalwoud kan je vrij ver kijken. Waar de reuzenbeuken vervangen zijn door meer gevarieerd bos kijk je niet meer dan enkele meters ver.
De wandeling loopt langs twee opmerkelijke monumenten, die een rustige harmonie vormen met het woud dat hen omgeeft.
- Het herdenkingsmonument voor de slachtoffers van de aanslagen van 22 maart 2016 herdenkt de 32 slachtoffers met evenveel bomen. Ze staan in een cirkel rond een ring van steen, Belgische blauwe hardsteen.
- Het herdenkingsmonument voor de boswachters die omkwamen tijdens de eerste wereldoorlog herdenkt 12 slachtoffers met evenveel megalieten. Ook deze staan in een cirkel, met in het midden een hunebed. De stenen bestaan uit hetzelfde conglomeraat dat in de prehistorie in Wéris werd gebruikt.
Deze wandeling loopt voor meer dan 99% over onverharde wegen en kruist slechts twee keer een autoweg. De route vermijdt ruiterpaden (die vaak uit los zand bestaan) en fietspaden (die meestal verhard zijn).
De lange versie van deze route loopt ver door naar het zuiden, waar het veel rustiger is. De weg heen stapt snel over een brede wandelweg, de weg terug loopt langs een mooie beboste vallei met een kleine beek.