Wij kozen voor Oost-Groenland omdat dit het wandelgebied is dat in de zomer het meest arctische karakter heeft. De ijskap komt in het oosten namelijk tot aan de zee, zodat je tijdens het wandelen voortdurend gletsjers en ijsbergen kan zien.
Het gebied is erg desolaat. Er lopen geen gekende trails, maar er bestaat wel een kaart met een korte beschrijving van een 20-tal trajecten. Wij kochten deze kaart en stippelde zelf onze wandelroutes uit. Je kan de tracks van onze trajecten hieronder vinden.
De ‘Ammassalik trail’ is een traject dat nogal eens gestapt wordt. Het is geen echte trail, want er loopt geen pad en er zijn geen markeringen. Het traject wordt jaarlijks door minder dan 20 wandelaars gestapt.
Heel Oost-Groenland is erg desolaat, je zal er buiten de Inuit dorpjes nauwelijks iemand ontmoeten. Er zijn reisorganisatie die groepen met een boot vanuit Tasiilaq naar het noorden brengen voor korte wandeltrips vanaf de kust. Maar in het binnenland ben je alleen.
Bij onze tocht naar de ijskap waren we de enigen in jaren die deze tocht maakten. Korte dagtrips in de buurt van Tasiilaq zijn wel redelijk populair. Er zijn een paar paden en je kan er al eens een andere groep ontmoeten.